Йөрәкне ярырдай итеп пароход кычкырта. Нәрсә күреп шултикле улый ул? Ансыз да Мәрфуганың үкереп елыйсылары килә.
Яр кинәт, пароходтан кубып, артка чигенә башлады. Ярда Мәрфуганың улы Әнәс белән кызы Әлфия кул болгап торалар.
Мәфтуха карчыкның бу арада бик ямансу көннәре иде. Менә бит тормыш дигәнең нинди алдаучан! Баштарак иреннән калып бер көн дә, бер сәгать тә тора алмас кебек иде. Әйтергә генә ансат,
Без, имеш, матриархат чорында яшибез. Дөньяга хатын-кыз — баш та, хатын-кыз — түш. Ә ирләрнең, мескеннәрнең, бернинди хокуклары юк. Аларның юллары да абзардан тупсага,
тупсадан мичкә чаклы гына.
Ялгыш кына карап бер үттең,
Сөю гөлләренә су сиптең.
Шиңеп барган гөлләр терелде,
Сабаклары күккә үрелде.
Ялгыш кына карап бер үттең,
Күңелемне минем нур иттең.
Яңа ел мәҗлесе бик күңелле башланды. Кунаклар да бик чибәр икән. Соңгы сәгатьләре калган ел истәлекләре һәм яңа ел планнары турында бик күңелле сөйләшеп утыра торгач, минем бераз күңел дә ачасым килеп китте.
Кем ул анда, кара шәлен ябынган да,
Гөлдән үреп муенсалар тагынган да,
Күбәләктәй, гөлдән гөлгә күчеп йөри
Шаулап торган кырыйсыз киң карурманда?
Икәү яккан учакмыни —
Чатыр-чытыр төн яна.
«Кемнәр ярын кемнәр сөймәс
Бу вафасыз дөньяда», —
Дип җырлаган җилле чаклар
Бар иде бит безнең дә…
Мин яраттым, син яраттың,
Безне яратмадылар…
Мине — синнән, сине миннән
Аерып «сакладылар».
— Тук-тук! —
Әллә башта уянам да, ишетәмме соңыннан,
Әллә ишетеп уянаммы:
— Тук-тук!
— Тук-тук!
Асфальт клавишны басып,
Мин үзем күргән, тормышлары, яшәешләре, кылган гамәлләре белән мине баеткан бик күп кешеләр алдында зур бурычлы әле. Мин унҗиде яшемә хәтле авылда яшәдем. Сугыш еллары һәм аннан соңгы
Бүген Арча районында язучылар Гариф Ахунов, Шәһидә Ахунова, Рәшит Ахуновлар истәлегенә, Наилә Ахунованың юбилеена багышланган «Ахуновлар» әдәби экскурсиясе булды. Экскурсиядә катнашучылар иң әүвәле Арча мөселман зиратында булып, Ахуновлар нәселе вәкилләре каберләрен
Качаловцы навестили и привели в порядок захоронения артистов-качаловцев на Арском кладбище Казани. Рано утром перед репетицией почти все члены творческой труппы отправились в городской некрополь с лопатами, граблями, ножовками
9 июня в столичном парке культуры и отдыха «Central Park» г.Ташкента состоялся татарский народный праздник «Сабантуй-2019», приуроченный к Году активных инвестиций и социального развития в Узбекистане.
Берничә минут элек кенә Арча Сабан туе тәмамланды. Быелгы мәйданның баш батыры — Күпербаш авылы егете Илшат Идиатов. Ул Иске Кишет авылы егете Альберт Ситдиков
Баш авыртуына чыдый алмыйча, врачның килүен коридорда көтеп утырганда, кемдер бик каты итеп кабыргама төртте. — Сез нәрсә бу кадәр, әллә милициягә озатылуыгызны телисезме?! — дидем мин.
Каршымда, кырык биш-илле яшьләр чамасындагы, кибеп саргайган йөзле кеше басып тора иде.
Картаела. Гомер уза. Яшь чагында:
Алай да безгә нужа,
Болай да безгә нужа;
Өстә кием ничек туза,
Яшь гомер шулай уза,—
дип җырлый идек, дөрес икән ул.
3 июнь, Рамазан аеның соңгы көнендә редакциябездә даими авторларыбызны ифтар мәҗлесенә җыйдык. Мәҗлестә «Безнең мирас» журналының вафат булган авторлары, язучы, галимнәр (Фирдәвес Гарипова, Рифкать Әхмәтҗанов, Флүн Мусин, Миркасыйм Госманов,
