Сәхифәнең узган чыгарылышларында Татарстанның дәүләт җыр һәм бию ансамбле һәм Татарстанның дәүләт симфоник оркестры дип белә торган сәнгать коллективларының Татарстан радиосында дөньяга яралуын язган идек.

Г.Ибраһимов телне, әдәбиятны, сәнгатьне милләтнең рухи нигезләре дип билгеләп, аларның үсешенә зур өлеш керткән татар мәдәният әһелләренә, зыялыларга аерым игътибар бирә.

Казанда татар әдәбиятының озын тарихын чагылдырырлык музей булдыруның кирәклеге 1920 нче елларда ук әйтелә башлый. Ул чорда милли әдәбият тарихының марксистлар тәгълиматына ярашлы концепциясе әле языла гына. Шау-гөр килеп торган 1920 нче елларда ук оешса, аңа Бөек Ватан сугышына кадәр үк берничә тапкыр эчтәлеген тирәнтен үзгәртергә туры килер иде, мөгаен.

1941 елның 22 июнендә башланып, 1945 елның 9 май иртәсендә Бөек Җиңү белән тәмамланган сугыш елларын бүгенгедәй яхшы хәтерлим.

Халык медицинасы чаралары белән дәвалануга керешкәнче, табиб белән киңәшү зарур!

Иң кызык кешеләрнең берсе Шакир Мәҗитов иде. Үзе артист, үзе композитор, үзе драматург. Үзе өлкән кеше булса да, мине ни өчендер якын күрде. «Шофер» дигән әзер көенә миннән сүзләр яздыртты. «Таныш моңнар» радиопостановкасына музыка язып, поэманың халыкка таралуына булышты. Бик ярлы яшәвенә карамастан, бик шаян, оптимист кеше иде.

Ар ягы бәкләре – Чүпче елгасының урта агымы буйларында яшәгән татарларның 16-17 нче йөзләрдә рус дәүләтенә хезмәт иткән аксөякләр катлавы. XIV-XV гасырларда ук алар ярым мөстәкыйль бәклек идарәчеләре саналалар, баштарак – Казан ханлыгы, аннары Мәскәү кенәзлеге йогынтысында булалар. Әлеге бәкләр Нократ җире өчен шушы ике дәүләт арасында барган сугышларда катнашалар.

Берсе көнгә Кайгы һәм хәтер көнен билгеләп үтәбез. 1941 елның шушы көнендә башланып киткән Бөек Ватан сугышында никадәр нәселләр киселгән, язмышлар җимерелгән. Шуңа күрә дә йөрәк яраларын сызлатып, искәртеп-кисәтеп куя торган онытылмаслык дата ул 22 июнь.

Түбән Мактамада яшәп иҗат итүче талантлы рәссам, Татарстан Рәссамнар берлеге әгъзасы Рөстәм Әхмәтовның картиналары төрле темаларны колачлый. Аның киндерләрендә без гади хезмәт профессиясе вәкилләрен дә, хис-хыял океанын үз иткән шагыйрьләр, музыкантлар, җырчылар портретларын, зәвыклы чәчәк бәйләмнәрен дә күрәбез. Рәссамнар да, күргәзмә тамашачылары да Рөстәм Мидхәт улының иҗатына бик югары бәя бирәләр.

Көр һәм киң күңелле, көләч йөзле Айзирәк Альберт кызы Мостафина узган ел Түбән Каманың «Ел рәссамы – 2024» бәйгесе нәтиҗәләре буенча «Сынлы сәнгатьтәге эксперимент» номинациясендә җиңеп чыкты. Бу әңгәмәбездә талантлы рәссамыбыз үз иҗаты хакында бәян итә.

Язучы, шагыйрь, тәрҗемәче, 1958 елдан СССР Язучылар берлеге әгъзасы Ләбибә Фәез кызы Ихсанова 1923 елның 23 августында Киров өлкәсендәге Нократ Аланы (Вятская Поляна) районының Түбән Шөн авылында туган. Язучылар берлегенең А.Алиш исемендәге премиясе лауреаты (1996), Татарстанның һәм Россиянең атказанган мәдәният хезмәткәре (1972, 1983). 2010 елның 26 июлендә Казанда вафат булды.

Алтын Урда феодаль дәүләт булган һәм ил белән хан идарә иткән. Монгол империясе белән Чыңгыз хан нәселе – чыңгызлылар идарә итсә, Алтын Урдага аның олы улы Җучи нәселе – җучилылар хаким булган.

Шөкер, безнең халкыбызда кылган фидакарьлек гамәлләре, миһербанлылык сыйфатлары белән горурланырлык кешеләр аз түгел. Хәзер хөрмәтле газета укучыларны шундыйлардан миңа яхшы таныш, тәгаенрәк әйткәндә, берничә ел минем белән бергә хезмәттәшлек иткән, күп яктан матур үрнәк булырлык Мазһар улы Әхмәт Мазһаров дигән зур галим һәм игелекле кеше белән якыннанрак таныштырып китим.

Башкалабызның «Туган авылым» күңел ачу комплексы мәчет имамы Нурулла хәзрәт ЗИННӘТУЛЛИН чираттагы вәгазен шәригать хөкемнәренең хикмәтен аңлатуга багышлады. Шул вәгазьне бераз кыскартып, укучыларыбыз игътибарына тәкъдим итәбез.

Халык медицинасы чаралары белән дәвалануга керешкәнче, табиб белән киңәшү зарур!

Сабан туе – хезмәт туе, Шатлык һәм бәхет туе, шул; Уйнап, биеп, җырлап, көлеп, Бәйрәм итик көн буе.