"Яраларың яран булып төзәлгәнче..."

...
Аңламадың. Киттең.
(Хәерлегә!)
Тик әле дә әллә нигә
күңел сыза.
Гомер буе эзләп, тәмам гаҗиз!..
Тагын бераз...
булмый...
түгел риза.
Яздан кышка кире кайту
мөмкин түгел.
Күңел күптән (җылың сорап)
бөре төртә.
Төшләремдә сине күрми
саташулар,
уяналмый тилмерүем дә
һәр иртә...
юксынудан.
Юк сынудан (корыч, юкса!)
бер дәвасы.
Һәм һавасы бу каланың
үпкәм тишә!..
Мин сүз бирдем бүген -
онытырга.
Истә дә калдырмам,
дигән идем исә
(күрешкәндә).
Аңлашмадык. Киттек.
Океаннар
сай тоелыр тирәнлектә
буш күңелнең.
Яраларың яран булып
төзәлгәнче,
нурың булам, дигән идең бит...
түгелме?
Ләйлә Фаяз
Фото: pixabay