Сәер, димә...

Мин сине, дисең, аңламыйм:
Сүнәсең дә янасың.
Бернәрсәгә ис китмәгән
Тыныч чагың кая соң?
Әллә үзем аңлыйм, димсең?
Тик чыгарга омтылам
Сəер кыланышлар белән
Шул сәер халәтемнән.
Сибелешкән хисләремне
Гүя төенгә төйним.
Уйларымда син генә дип,
Бер ышанырга телим.
Үз-үземне ышандырам...
Ә йөрәк теләмәсә?
Сәер, димә. Җаным синнән
Ярдәм көтә ләбаса!
Нишләсәм дә, син кабул ит
Гаепләми, көлмичә.
Син аңламый, кем аңласын,
Кем кичерсен югыйсә...
Фәйрүзә Мөслимова
Фото: pixabay