Әтәч белән тавыклар

Кояш баю белән тавыклар:

– Кыт-кыт-кыт, кунакларга вакыт! – дип, берәм-берәм кетәккә кереп, кунакчаларга менеп кунаклыйлар икән, ди. Әтәч тә кунакчага менә, ятар түшәге булмагач, ачуы килеп, төн уртасында тора да шулай дип кычкыра, имеш, ди:

– Кикрикү-ү-үк!

Өс бөтен, тамак ту-у-ук!

Тавыгым кү-ү-үп,

Баш астына мендәр юу-ук! Кук-ку-ук!