Фәннур Сафин. Ядкәр

Кызыл алма ак чәчәктән
Истәлек булып калган...
Синең өчен мин дә чәчәк,
И, киләчәк – күзалмам!
Синең өчен дә бер чәчәк –
Минем гомер, и, каләм!
Син булганга, шатлыгымны
Җиргә күмми китәләм.

Алмаларым калыр җирдә –
Кызыл ярда кызарып.
(Кемдер өзәр гамьсез генә,
Кемдер узар кызганып...)
Калыр бәхет, якты сагыш...
(Калмас бит кара ялган?)
Ул алмалар минем яздан
Бер ядкәр булып калган.
Фото: pixabay