Салисә Гәрәева. Кызыл җиләк

Кызыл җиләк тулы ал учымны
Иренеңә синең китердем:
Җиләкнең дә яшерен теләкнең дә
Татлы тәмен авыз иттердем.

Син туймадың. Тагын җиләк сондым
Тәлгәшеннән сөмләп алларын
Һәм үзем дә кинәт бергәлекнең
Татлылыгын тулы аңладым.
Баш очында кызыл җиләк иде —
Бал кортлары ширбәт эчкәндер.
Сөюебез сүздә түгел — күздә,
Мәхәббәтнең балын эчкәнбез.
Болытларның йөзәр юлын ярып,
Самолетлар сузды ак тасма.
Каенны да, минем тәнемне дә
Син охшаттың шунда атласка.
Кызыл җиләк тулы ал учымны
Иренеңә илтәм - сыйланчы!
Мәхәббәтне, җәйне, тынычлыкны
Икәү эчик әле туйганчы!