Алма абый (Фарсель ага Зыятдиновка)

Бирешерлек түгел әле Остаз,
Күңелкәе белән яшь егет!
Еллар белән ул узышка чыккан,
Иптәш итеп алган яшьлеген!
Бакча юлын, уку йорты юлын
Җәяү йөрде гомер буена.
Икътисадта олы доктор булса,
Бакчаларда патша - ул гына!
Әллә нинди сортлар уйлап тапты,
Бөреләрдән алма яралды.
Ир затының бакчалары буйлап
Шул алманың исе таралды.
Түп-түгәрәк алма түгел тормыш -
Мең сыналды остаз, сынмады!
Эзләнүләр, иҗат диңгезендә
Йөзә һаман, һич тә тынмады!
Намус белән тырыш хезмәт итеп,
"Халкым", - диде. Диде: "Татарым!"
Уңышларның гаҗәпләре синдә,
Алтын алмасы син Татарның!
Тән сихәте насыйп булсын, Остаз,
Җан рәхәте аңа кушылсын.
Бакчаларны ятим итә күрмә,
Ризыкларың алда күп булсын.
Сиңа әле кызлар борылып карый,
Якын итеп һәркем эндәшә.
Еллар буйсындырмас гали зат син -
Илне сөендереп мең яшә!
Фәридә Ибраһим