Каенана такмаклары

Бисмиллаһи, җаннарымны
Бер җиңеләйтим әле.
Күңел рәнҗешләрем салып,
Бер такмак әйтим әле.
Улым килен алып кайтты,
Бәхетем чәчәк атты.
Бәхетем чәчәк атмады,
Йөрәгемә ут капты.
Әйтте ул: - Бергә торырбыз,
Күңелемә ярар булсаң,
Пенсияңне миңа биреп,
Баламны карар булсаң.
Кухняда гына торсаң,
Тып-тын гына утырсаң,
Ачуымны чыгармасаң,
Телеңне тыяр булсаң!
Гомерем авыр үтте,
Беләгемдә көч бетте.
Инде тагын, җиң сызганып,
Хезмәт итәр чак җитте.
Аннан әйтте: - Караватың
Түр башында тормасын.
Самаварың модный түгел,
Кухняда утырмасын!
- Инде ни хәл итим, - дим, -
Кая чыгып китим, - дим.
Көн-төн хезмәт итәмен,
Бар дөньясын көтәмен.
Базарга барып киләм,
Керләрен юып эләм.
Ә ул һаман, сәбәп табып,
Әрләшә минем белән.
Торышың килешсез, — ди, —
Авызың ямьсез, тешсез, — ди.
Кайчан кайтсам, чәй янында
Утырасың эшсез! — ди.
Бар дөньясын баксаң да,
Баласын карасаң да,
Ярап булмый бит киленгә,
Табанын яласаң да.
Үпкәләп бер сүз әйтмим,
Каргашып та йөдәтмим.
Үзе каенана булганчы
Яшәсен иде ләкин!..
Резеда Вәлиева
Фото: pixabay