Зөлфәт. Көлү-елау

Күп көлгәнгә, ахры, күп еладым,

Күз яшьләрен йотып эчемә...

Салкын ташка ятып еладым мин,

Чык сарыган үлән өстендә.

Изү ертып елау кирәк чакта

Көлгәнмен мин авыз күтәреп, – 

Шуңа күрә саллы йодрыкларның 

Хатирәсе миндә җитәрлек.

Рәхәтләнеп көлү кирәк чакта,

Йодрык кысып, ялгыз еладым.

Еламады дөнья, көлмәде дә –

Тып-тын гына мине сынады.

Наздан гына булмый икән дөнья,

Булмый икән тоташ дөмбәстән,

Өйрәтте ул - тоташ еламаска

Һәм шулай ук тоташ көлмәскә...