Мөхәммәт САДРИ: «Берлинда»

Бункерлары асты өскә килде, –

Мәкер ерткыч посып ятмасын!

Каерып ачты совет солдатлары

Җитмеш катлы Берлин капкасын!..

Солдат булып, утлар өермәсен

Соңгы тапкыр кичкән көнемдә,

Кайчандыр бер тик төшемә кергән

Җәһәннәмне күрдем өнемдә.

«Теге дөнья» менә шушы икән:

Көл-пычракка, канга күмелеп,

Ята явыз дәһшәт төрмәсенең

Палачлары сасып, күбенеп.

Күрәм әнә: кулсыз һәм аяксыз

Фашист ерткыч улый, шашына...

Котырган ул кан эчүче вәхши

Шушы көнгә һәм үз башына.

Сез ничә ел кеше канын эчеп:

– Освенцимга, шнейль, – дидегез.

Безнең нәфрәт, безнең хаклык көчен

Йә, татыгыз инде үзегез!

Кудамм* ята көл-күмергә батып,

Тәкәбберлек беткән тапталып;

Үтә аннан Урал танкистлары,

Прагага яңа юл салып.

Түбәсенә мендем мин рейхстагның,

Аста пыскый кара дивары;

Изге Кызыл байрак янында ук

Басып торам бүген югары!

Егерменче гасыр вәхшиләрен

Калдырмаска иде берсен дә!

Автоматым әле уң кулымда,

Күз карашым – Берлин өстендә.

Явыз өннең кара бер язмышы

Миңа моннан ачык күренә:

Фашист рейхы оча төтен булып,

Көл-чүп булып янып сүрелә.

Кояш чыга Идел буйларыннан,

Нур сибелә Мәскәү күгеннән:

Азат таң бу, безнең Җиңү таңы

Бөтен җирдә балкыр бүгеннән!