Тормышым

Бала­чагымдан­ ук­ дөньяны­ күп ­гиздем,
Шатлык­ көнләре­ дә­ булды,­ ачы ­хәсрәткә ­дә ­түздем.
Дөньяда­ мин­ генә ­түгел,­ хәсрәтле ­күп,
Сабыр ­итмәсәң,­ һәр ­көнне ­күз ­яше­ түк.
Шулай­ төрлечә ­кичә­ бу ­дөнья ­тормышы,
Әби-бабайлар ­да ­шулай ­бер ­юлдан­ йөрмеше.
Тормыш ­көнләрендә­ була­ төрле-төрле,
Бәгъзән ­шадлыкда ­яшисең­ гөрли-гөрли.
Һава­да ­бер­ көйгә ­тормый­ – ­ничә ­төрле:
Кайчак ­кара­ болытлы,­ буранлы,­ карлы.
Бу ­хәлләргә­ түзеп ­торсак ­–­ көн­ ачыла,
Болытлар­ таралып, ­нурлы ­кояш ­чыга.­
Гәүһәр Туганай
Фото: pixabay