Фәйрүзә Мөслимова. «Милләтем, дип...»

Ана телен укытуга чикләү кергәч,

Айнып китте халкым бер сулышта.

Югыйсә бит җайлы кебек иде яшәү

Ияләшкән, күнегелгән бу торышта.

Авыруның вируслары өлгергән шул

Тамырларын тирәнгә үк җибәрергә:

Күпләр инде әзер түгел тормыштагы

Гамьсезлеген, җайлылыгын җимерергә.

Санлы гына милләтпәрвәр, фидакярләр

Телебезне коткарыйк, дип чаңнар кага.

Ә күпчелек «Бетү» дигән зур еланның

Авызына үзе теләп кереп бара.

Газет-журнал, китапларда – күпме байлык!

Милләтебез тарихын ул, җанын ача.

Укучылар берән-сәрән... Ни кызганыч,

Югалырбыз җир йөзеннән болай барса.

Җыр коткара милләтне, дип, дин коткара...

Милләт өчен, ай-һай, болар – шикле чара.

Русча гына аралаша – ял көнендә

Мәдрәсәдә укып йөргән бала-чага.

Рус телендә дәрес бирә остазлары,

Әтиләре-әниләре шулай куша.

Гарәп теленә керү җиңел инде юкса,

Иң беренче укыганнары – Тукай булса.

Рамазанда, Гает көндә байларыбыз

Игелекләр эшләп калыйк, дип ярыша.

Бик күп итеп пылавын да пешергәннәр,

Халык, шуны бүлгән чакта, и сугыша!

Бер кавемне мин үзгәртмәм, ди Аллаһы,

Әгәр үзе үзгәрергә теләмәсә...

Милләтне дин саклар, диеп әйтәбез дә,

Аллаһыга җавабыбыз хәзер нәрсә?!