Көнләшү галәмәте

Әй көнли мине хатыным
әллә нинди хатыннан...
Ул хатынның белмим хәтта
фамилиясен-атын да.

Ә бер көнне уйлап куйдым,
хатыным бераз тынгач:
«Килде-китте түгелдер ул,
Көнләштерерлек булгач...»

Иртәгәсен белеп алдым
фамилиясен-атын да,
тагын ике-өч көн узгач,
характеры хакында.

Ə хатыным һәр көн саен
Минем җанны чистарта...
Ул көнләшкән саен минем
кызыксынуым арта.

Кайда яшәгәнен белдем,
кемнәр белән торганын,
быел ялны үткәрергә
нинди план корганын,

ничә халаты барлыгын,
төп-төгәл хезмәт хакын...
Кыскасы, белеп көнләшә -
акыллы минем хатын.

Ә көнләшкән саен һаман
кызыксынуым арта,
кызыксыну арткан саен
мине тегендә тарта.

Ә бер көнне уйлап куйдым:
«Тукта, нигә чиләнәм? -
үз хатыным табып биргән
бу хатынга өйләнәм...»

Бәлки, мин чыннан да шулай
эшләгән булыр идем,
хатыным, бәлки, терсәген
тешләгән булыр иде,

Әмма аңа нидер булды -
көнләшүен ташлады;
теге хатын əйтерсең юк —
телгә алмый башлады.

Һәм бер көнне уйлап куйдым:
«Мөгаен, бардыр сәбәп -
хатын көнләшмәслек булгач,
андый ярлар нәрсәгә?..»