Фәнис Яруллин: — Башкаларны сөй, — дидең син

* * *
— Әбәү, мәхәббәтсез! — дидең,
Үзең сөеп карадың.
Күзләреңә карадым да
Мин киресен аңладым.

— Башкаларны сөй, — дидең син,
Әйттең: — Артымнан йөрмә!
Аңладым сине башкача:
— Мәңге ятларга бирмә!
— Турыбыздан үтмә, — дидең,
Мин «үт» диеп аңладым.
— Көтмә, — дидең, ә мин «көт» дип,
Үз-үземне алдадым.
Яшьлек теле — сөю теле,
Сөйли шулай киресен.
Сөйләшсәләр дә киресен,
Аңлый йөрәк бер-берсен.
1974