Ике әти
Нәкыйп, эшеннән иртәрәк китеп, өенә кайтып яткан булган. Шулчак, йорт хуҗасын сорап, кемдер телефоннан шылтыраткан.
Хуҗабикә исә:
– Әтиләре эштә шул әле, кайтмады, – дип ялганлаган.
Моны ишетеп торган биш яшьлек Марат:
– Әни, безнең әти икәүме әллә? – дип сорап куйган.
– Нишләп алай дисең?
– Бер әти бүлмәдә йоклап ята, икенчесе эштә мени? – дигән малай.
Хуҗабикә исә:
– Әтиләре эштә шул әле, кайтмады, – дип ялганлаган.
Моны ишетеп торган биш яшьлек Марат:
– Әни, безнең әти икәүме әллә? – дип сорап куйган.
– Нишләп алай дисең?
– Бер әти бүлмәдә йоклап ята, икенчесе эштә мени? – дигән малай.
Әхәт Фазылҗанов
1990
Фото: pixabay
КОММЕНТАРИЙ ЯЗАРГА