Дөньяда сүзем калыр...

ШӘҮКӘТ ГАЛИЕВ*
(20.11.1928-7.05.2011)

Кеше ишетсен дисәң, пышылдап әйт.

***

Юньсез мактаса, хур итәр.

***

Иң бәхетле чагың – бәхет турында уйламаган чак.

***

Кояшта яфрак матурлыгы күренә, давылда тамыр ныклыгы беленә.

***

Кайсы кешедән, якыннан белгән саен, ерагаясың.

***

Берәүнең йөзендә борын хаким, берәүнең йөзендә – авыз баш.

***

Сәгать әкрен йөри, вакыт тиз уза.

***

Төш күрергә күзлек кирәкми.

***

Эчтән янсаң да, төтенең туры чыксын.

***

Акылга утыру әле ул тик утыру дигән сүз түгел.

***

Үткән көннәрнең төннәре дә якты.

"Безнең мирас". - 2022. - №10. - Б. 3. 

---

*Шәүкәт Галиев (Шәүкәт Гали улы Һидиятуллин) – Апас районының Олы Бакырчы авылында туган. Татарстанның халык шагыйре (1995), Г.Тукай исемендәге дәүләт премиясе лауреаты (1972), Г.-Х.Андерсен исемендәге Халыкара Почетлы диплом иясе (1982), ТР Язучылар берлегенең А.Алиш исемендәге әдәби премиясе лауреаты, 1958 елдан СССР Язучылар берлеге әгъзасы.