Cин киттең...

Син бәхетле, яңа парың гына
Мин сөйгәннән ныграк яратсын...

Мин яраттым сине, әмма сөю
Сүнде инде, диеп әйталмыйм.
Мәхәббәтне саклый алмадым шул,
Һәм син киттең, сине мин аңлыйм.
Тик бу хисләр сине борчымасын,
Мин теләмим яшең күрергә.
Мин җылылык биралмадым сиңа,
Әмма кирәк иде бирергә!
Әмма кирәк иде яратырга
Үбеп-кочып, янып сөюдә.
Тик нишләтим – җилләр генә уйный
Без биегән җырның көенә.
Һәм син киттең, сине кемдер коча,
Син гел башка утта янасың!
Син бәхетле, яңа парың гына
Мин сөйгәннән ныграк яратсын...
Чөнки мин ышанам
Рүзәл Мөхәммәтшин