Мужыт чыгар әле

— Туфан абый, «Кызыл тышлы дәфтәр»еңә бер булган хәл.
Безнең авылда кияүгә чыга алмый картайган бер кыз бар иде. Бигүк чибәр дә түгел иде инде. Моның кияүгә чыкмавына әнисе бик борчыла иде. «Минекеләр» дип мактанырга ярата торган кешеләр була бит, бу да шундый иде. Мактансаң-мактанмасаң да, кияү табылмый кызга. Инде утыздан узып бара. Җитмәсә әле:
— Кызың кайчан кияүгә чыга инде? — дип, апаны үртәп тә торалар.