Очрашырбыз, көт мине

Йөгереп кенә кайтыр идем сиңа,
Аралар безнең ерак.
Син булмагач, ямансу бит миңа,
Яшим гел сине уйлап.
Йөгереп кенә кайтыр идем сиңа,
Аралар безнең ерак.
Син булмагач, ямансу бит миңа,
Яшим гел сине уйлап.
Хәтерегездәдер, мәшһүр җырчыларыбыз элегрәк елларда халкыбызның борынгы озын көйләрен тамашачыга, Тукай таләп иткәнчә, үзенчәлекле моң белән җиткерә килделәр.
Нинди сәбәпләр сагышланып җырларга мәҗбүр итә икән безнең милләттәшләрне? Октябрь инкыйлабыннан соң гына күтәренке рухлы җырлар туа башлады, дисәң дә ялгыш булмас.
«Ак каеннар, ак каеннар
Тибри җилләрдә
Сагынабыз сине, дускай,
Моңсу көзләрдә».
1955 елда Казанның 26 нчы татар мәктәбендә укыган чагымда инде
Чүмбәлинең иген кырларыннан башлап, Муса Җәлил исемендәге Татар дәүләт академия опера һәм балет театры сәхнәсенә кадәр юл узып һәм шул сәхнәдә 25 ел буе хезмәт куйган, инде «Халык артисты» дигән дәрәҗәле исемгә кадәр лаек булган Хәйдәр Бигичев иң матур, гөрләп чәчәк аткан вакытында кинәт китеп барды.