Бүген миңа 90 яшь тулды. Гаҗәп бит. 90 бик күп бит ул, көтелмәгән хәл. Минем авыруларым бик күп. Мин аларның кайсын майлап, кайсын җайлап дигәндәй юатып киләм. Шулкадәр авыруларым була торып, һич тә 90 га җитәрмен дип көтмәгән идем.
Мәдәни үсешебез телнең сафлыгын күз карасы кебек саклау, һәр сүзнең кадерен белеп, аның дөрес әйтелүенә, матур яңгыравына ирешүгә омтылу кебек югары баскычка менеп
Туган телгә ваемсыз карашта булып, ярар шунда, яз шунда, киртәсенә керсә, шул җиткән, диебрәк эш йөрткән кешеләр күңелендә бу сүзләр, бәлки, нинди дә булса берәр уй тудырмас та.
Нәкъ бүгенгечә, илдәге халыкларны бер халык итеп карау, урыс телен барлык халыклар өчен дә бердәнбер тел итү сәясәте алып барылган 1970 нче еллар башы…
Нинди мирас хакында фикер йөртергә? Мәгълүм ки, халыкның яшәү мохите ифрат киң, ул биниһая тармаклардан хасил була. Бабаларыбыздан калган мирас хакында сүз
«Бүген иртән торсам, Татарстан урамын тутырып, халык зиратка бара. Кемнәр генә юк анда! Борынгы җиләнен кигән карт-коры,алардан яшьрәкләр, элек намазга