Габдулла Тукай. Әхлаксызлык
Бик югартын күз салырга башладык әхлакка без,
Кер күңелдә күплегеннән бармыйбыз ак якка без.
Габдулла Тукай
Габдулла Тукай. Мөхәрриргә (Кыйтга)
И мөхәррир! Кайсына биргән яшен күз кибриа!
И мосаувир! Кемгә биргән пакь вә чын сүз кибриа!
Габдулла Тукай. Утырышу
Кайвакытта кара күзле, кара кашлы
Матур берлә утырамын кара-каршы;
Шунда ул кыз, әллә ничек сүзгә китеп,
Күргәннәрен, белгәннәрен сөйли башлый.
Габдулла Тукай: Көнчелек, үчлек белән тулган татарлык
Хәзерге хәлебезгә карата
Көнчелек, үчлек белән тулган татарлык,
Төяп илтеп Мәкәрҗәдә сатарлык.
Язучыларга хөрмәтләре юк,
Бу дингә бөртек тә хезмәтләре юк.
Исемдә калганнар
Минем атам Мөхәммәтгариф, Кушлавыч карьясендә [авылында] Мөхәммәтгалим исемле мулланың угылы булып, 14-15 яшьләрендә Кышкар мәдрәсәсенә китеп, анда хәтме көтеп кыйлырга [укып тәмам итәргә]
Безнең милләт үлгәнме, әллә йоклаган гынамы?
Һәртөрле мөхәррирләр вә ярты мөхәррирләр милләтемез үлгән вә яки йоклаган дип язалар. Вакыйгъдә безнең милләт үлгән үкме, әллә йоклаган гынамы?
Ачы тәҗрибә авазы
Тукайның сатирик мәкаләләре
Җиңел кәсеп хакында надан муллалар киңәше [1]
– Бу халык өстенә генә карап тору бик кыен шул. Бер дә сәдакалар төшми башлады.
– Ийү елдан-елга эш начарлана бара.
Ачы тәҗрибә авазы
Ачы тәҗрибә авазы
♦Валлаһи, җандай күрәм мин искеләрнең җырларын,