Фирдәвес Зариф

Зөлфия (хикәянең ахыры)

Хикәянең башын монда укый аласыз

Кыз бала тапкач, Зөлфия академик ял алды. Тормышы да җайланып килә кебек. Зөлфия теләге буенча, Хәйдәрнең әнисе фатирыннан тулай торакка күчтеләр. Өнәп бетерми иде шул каенанасы Зөлфияне, ничектер якын итә алмады. Һәр нәрсәдә буйсыну, үзенчә яшәүне таләп итте. Әнисе янына барган саен, үзгәреп кайта иде Хәйдәр. Эчкән чакта кул да күтәргәли, Зөлфиянең яшьлегеннән, хәтта үткәненнән да көнләшә башлады. Ярты еллап түзгәч, Зөлфия аерылышырга карар бирде, судка гариза язды.

Зөлфия (хикәя)

Талгын агышлы Сакмар суы буйларында туып үсте ул. Коңгырт күзле, кыйгач кашлы, күперенке куе чәчле Зөлфия мәктәптә укыганда ук һәр эштә башлап йөрде. Шаян табигатьле булса да, житди, үткен карашлы, һәр нәрсә хакында фикере булган бу кыз белән классташлары гына түгел, укытучылар да исәпләшә иде. Күңеле каядыр алгысына иде Зөлфиянең.

Фирдәвес Зариф: Булдырабыз!

Күршегә әллә нәрсә булды әле. Ике сүзнең берендә: «Булдырабыз!» — дип кенә тора. Элегрәк андый гадәтен шәйләгәнем булмады. Фәлән кеше фәләнчә эшләгән, әллә без дә тәвәккәлликме, дигәндә:

Фирдәвес Зариф. Яхшы тәкъдим

Камырбаш, әби белән бабайдан качып, урман буйлап тәгәрәп китте. Каршысына соңгы модель “мерседес”та министр Аю килеп чыкты.
— Утыр әйдә, Камырбаш! – диде Аю тәрәзәдән башын чыгарып.

Фирдәвес Зариф. Василиса Гүзәлкәй

Бу вакытта патшалыкта кризис иде. Шуңа туйны артык купшы үткәрмәскә булдылар. Патша килененнән күзен алмады. “Бәхете бар да соң, – дип уйлап куйды ул төпчек улы хакында. – Нинди гүзәлне эләктергән!