Халисә Ширмән

Әфәндем!
Саубуллашам инде…
Барыр юлым илтә офыкка.
Борчылмагыз — бары бер мизгелгә
Эзем калыр салкын ак чыкта —

Миндә әле синең җылың калган −
Елмаюың калган күңелдә.
Хисләр генә, җавап табалмыйча,
Шигырь булып, җилгә сибелә…

Бәхет эзләп, миннән китеп бардың.
Юлларыңны томан каплады.
Кайсы кояш ягымлырак булды?
Кайсы гүзәл исемең ятлады?

Сөю эзләп миннән китеп бардың.
Юлларыңда җилләр уйнады.

Буш кул белән килдем бу дөньяга.
Буш кул белән беркөн китәрмен.
Аңа кадәр әле тәкъдир язган
Гомер юлын көн дә үтәрмен…

Бер кайгысыз кемнәр яши икән?!
Минем дә бар хәсрәт күргәнем.

Хикәянең башы

Хикәянең дәвамы

Апа кеше энесенең башы бәрелгәнен белми иде. Күрәсең, шулай кирәктер, Сәгыйть дөрес эшли. Чәүчәләккә охшаган апасы.
Сәгыйть, ник әйткәненә үкенгәндәй, шунда ук бүреген бастырып киеп куйды.
− Җәрәхәтләндем, − диде ул авыз эченнән, Рүзәл ишетерлек итеп. − Түзәрлек, ярар!

Хикәянең башы

…Тораташтай баскан кеше артта калды. Рүзәлнең күңелен әллә нинди хис тырный башлады. Нигә туктамады инде… Үзенең дә бит мондый хәлдә калганы бар. Әле машина йөртергә өйрәнә башлаган гына чагы иде. Кулында машина йөртү хокукын раслаган таныклык бар, ә тәҗрибәсе − юк.

…Җепшек кар бөртекләре машина тәрәзәсенә килеп сылана, эреп, пыяла буйлап агып төшә, бик тиз күз күремен каплыйлар иде. Чистарткычларның җаен көйли алмый Рүзәл. Кызулатып кына куюы була − чистарткычлар, пыяланы кырдырып, сызгырган тавыш чыгара башлыйлар. Рүзәлнең моңа ачуы килә, үрелеп, аларның эш тизлеген әкренәйтә.