Зөлфәт

Яфрак төшкән инде юлга, яфрак төшкән…

Ашыккансың, син коточкыч ашыккансың.

Бер гомернең чиреген дә яшәмәстән,

Ике гомер яшәгән күк талчыккансың.

Алар җиңде…
Безнең кулдан кылыч төште.
Миңа — әсирәгә — әзерләнде бөят.
Алып китә алар мине түгел, халкым,
Китә алар синең шөһрәтеңне төяп.

Иртәгәсен чәчәк атасы көн.
Шуңа күрә күз дә йоммады,
төн йокысыз таңны көтте шомырт
бар аклыгы белән
җандагы…

Ай болытка туңып ябышкан чак.
Аяусыз кыш безнең якларда.
Егылды кош
канатлы боз булып,
Очып барган төштән
Ак карга…

                                    Рәдиф Гаташка – шагыйрьгә, укытучыма

Без өметле идек ул елларда…
Яндым, гашыйк булдым, саташтым –
Безнең адашкан тын, кара якта
Шигырьләрен тыңлап Гаташның.

Ниләр диеп мин аңлатыйм икән
Шушы сәер, иләс чагымны? —
Хәреф төртсәң, шигырь үсеп чыгар —
Шундый чагы әле җанымның…

Ни дип кенә көтте икән безне —
Бер оядан очкан кошларны,
Дөньялыкның күбәләкле җәе,
Уйчан көзе, моңсу кышлары?

Ай болытка туңып ябышкан чак.
Аяусыз кыш безнең якларда.
Егылды кош
канатлы боз булып,
Очып барган төштән
Ак карга…

Иртәгәсен чәчәк атасы көн.
Шуңа күрә күз дә йоммады,
Төн йокысыз таңны көтте шомырт
Бар аклыгы белән
җандагы…

Ничә еллар буе коргаксыдык.
Җир хуҗасын сөрдек еракларга.
Туган буразнасын сагынудан
Иген чәчте ул
мәңгелек карга.