Рабит абый Батулла булган җирдә – елмаю-көлү. Кыска гына арада да, җаен китереп, кызык-мызык сөйләп ташлый ул. Бер елны Алексеевск районының Изге Биләр җирендә – Сәләт аланында очраштык. Татарстанның халык шагыйре, хәзерге заманның Тукае – Мөдәррис Әгъләмовны югалткан җәй иде ул.
Нәкыйп, эшеннән иртәрәк китеп, өенә кайтып яткан булган. Шулчак, йорт хуҗасын сорап, кемдер телефоннан шылтыраткан.
Хуҗабикә исә:
– Әтиләре эштә шул әле, кайтмады, – дип ялганлаган.
Тәрәккыйпәрвәр булдылар Мәстүрәләр –
Иваннарга Ычтапаннар үстерәләр.
Хөрмәтле иптәшләр, кадерле каләмдәш туганнарым! Беләм, сезнең каршыгызда бик тә гаеплемен. Бары бернәрсә генә әйтә алам: мин бит аны зур акылым белән түгел, ә чын күңелемнән эшләгән идем.
Җыелышта берәү үзенең начальнигын тырышып-тырышып мактый икән. Аңа:
– Син аны мактыйсың-мактыйсың да, ул сине гел сүгә бит, яманлый, – дигәннәр.
Зөфәр Билалов белән Зәйнәп Фәрхетдинова төркеме озак вакытка гастрольләргә чыгып китә. Гастрольләр вакытында, гадәттә, һәркем нинди дә булса эш белән мәшгуль. Кайсысы шәһәр карап йөри, кемдер репетиция ясый, кайсылары исә йокы симертә. Шундый көннәрнең берсендә биючеләр ду килеп репетиция ясыйлар. Аз гына черем итим дип яткан тавыш режиссеры Саша Королев һич йокыга китә алмый. Түзмичә бүлмәсеннән чыга да:
Мәхәббәт турында яз, диләр,
Андый җырлар бездә аз, диләр.
Мин үзем язарга тырышам.
Язып булмый… Хатын орыша.
Фәхри Насретдинов, яшь җырчы Рафаил Җаббаров белән очрашкач, тиздән гастрольгә чыгачагы турында әйтә.
– Ә-ә, мин бу хакта ишеттем инде, Фәхри абый, – ди Рафаил. – Сара апа Садыйкова белән чыгасың икән.
Хәйрулланы больницага китереп салдылар. Ул бик каты ыңгырашып ятты. Янына әледән-әле сестра килеп тора. Йә укол кадый, йә дару эчерә… Ә авыру һаман ыңгыраша: «Ах, үләм, үләм!» – ди.
Беркөн Хәйрулла үзен-үзе белештермәс хәлгә килде. Кинәт өстеннән юрганын ачып җибәрде дә торып утырды. Тирә-якны күзәтеп чыкты. Бер түшәмгә, бер кулларына күз төшерде.
Хатын-кызлар турында мин бик күп акыллы сүзләр әйтеп шигырь язган шагыйрь. «Хатын-кыз ул – һәрвакыт хатын-кыз!» — дип шигърияттә иң беренче сүзне мин әйттем. Хәзер дә әйтер идем, тик соңгы вакытта шигырь язарга вакытым юк. Шуңа күрә дөньяның данлыклы акыл ияләренең хатын-кызлар турында әйткән кайбер искиткеч зирәк сүзләрен генә кабатлап чикләнәм.