Бик күп заманнан бирле инде, хәтта ак сакаллы картлар да «Т» авылында урлау булганын ишеткәннәре юк иде. Күрше авылларда аз булса да бу гөнаһ була, ә «Т» авылы халкы бөтенләй урлауның нәрсә икәнен белми, хәтта келәтләрне бикләргә хаҗәт төшмәгәнгә, йозакларның да кайда сатылганын белми иде.
Хатын-кызны алдау кыен түгел,
Кыен түгел көлү, җәберләү.
Хатын-кызны санга санау кыен,
Кемнәргәдер кыен — кадерләү.
Сөйләшсәк төрле милләтләр хакында,
Ерактамы алар яисә якында,
Сөйлибез төрле сүзләр хакларында
Вә кайсысында ни хасләт – барын да.
Өелеп-өелеп кайгы килгән чакта,
Таратырга аның өерен,
Күп булса да дуслар тирә-якта,
Үз якының кирәк, үз ирең.
Тукай тукталышында төшеп калдым.
Бу тәүге һәм соңгы тукталыш.
Тукайдан соң монда язлар сирәк,
Тукайдан соң монда кыш та кыш.
Җиргә ятып сабан сөргән бабам,
Чалгы селтәп чапкан печәнне.
Аршын түгел, метр, сажин түгел –
Өмет булган җирнең үлчәме.
Әнкәй миңа кара икмәк, чәйнәп,
Имезлеккә салып биргән дә,
Үзе киткән урак урырга…
Елаганмын,
ләкин чыдаганмын –
Икмәк белән була торырга.
Хәтердә ул тыныч айлы кичләр,
Хәтердә бормалы су юлы.
Онытылмый беренче саф мәхәббәт —
Онытылмый Агыйдел сылуы.
I
Бу исем татарча белгән, укыган, аеруча татар мәктәбендә белем алган күпчелек милләттәшләребезгә билгеле бер дәрәҗәдә таныш. Инде соңгы йөз еллап вакыт эчендә аның әсәрләре дәреслек-хрестоматияләрдә, антологияэнциклопедияләрдә, газета-журналларда, җыентыкларда басылып килә. Аерым китаплары да бар. Академик хезмәтләрдә, әдәбият тарихы китапларында бу затның әдәби иҗаты хакында саллы гына язмалар да дөнья күргән.
Моннан соң беркемне сөймәм,
Дигән идең бит, йөрәк?
Тагын кем шырпы ташлады,
Нигә янасың дөрләп?