Мөхәммәт Мәһдиев турында язарга җыенып кулыма каләм алуга ук язмамның исеме табылды. Дөресрәге, мин аны эзләмәдем дә. Каләмем үзе язып куйды. Күпләр Мөхәммәт турында язганда шул исемгә тукталалардыр. Чөнки ул исемне Мөхәммәт үзе эзләп тапты һәм ул аның үзенә дә туры килеп тора. Фани дөнья белән Мәһдиев хушлашты, әмма рухы, җыры калды. Ул безнең белән, үз укучылары арасында яши, татарга кайбер исәннәрдән артык хезмәт итә.
Алыр-алмас торган чагың була,
кузгалуы авыр, бик кыен.
Беренче кат син көрәшкә чыккан,
тирә-якта халык, зур җыен.
— Таҗи ага, сез кайсы әсәрегезне беренче урынга куясыз? — дип сорагач, ул:
— «Чаткылар»ны! — дигән иде. — «Чаткылар» бит минем беренче балам!
Хикәянең башын монда укый аласыз
— Ак яулыкны сезгә ярар өчен генә яктым. Идән асты һәм кара яулыгым — чын тормышым минем, Мәликә. Әлегә кадәр беркем дә бу турыда белмәде. Хәтта ирем дә, балалар да.
— Ник инде болар сиңа? Галимəң белән Талияң күрсә, яхшы булмас. Чит итәрләр үзеңне.
— Итмәсләр, — диде Мария, авыр сулап. – Минем сиңа иң зур васыятем бар…
Тимәгез гөнаһсыз гөлләргә,
Сагышы йөзләргә ягылыр;
Атмагыз күктәге кошларны,
Бәлки, ул кемнеңдер җаныдыр.
Урамда буран улады. Тәрәзәләргә шакый-шакый, бәрелә-сугыла йөрде дә кинәт тынып калды ул. Мәликә карчык пәрдәсен күтәреп тышка карады. Күршесенең гөлтләп балкыган йорты караңгылыкка чумган иде.
— Әллә, Ходаем… чирләштереп тә йөри иде…
«Җидегән чишмә» җыры турында болай сүз арасында да, телефоннан да ягымлы сүзләр күп әйтелде. Матбугатта да язып чыктылар. Җырның бик тиз популярлашып китүе, озак вакытлар телдән төшмичә һаман җырлануы,
Чәчәкнең кызылы син,
Дөньяның кызыгы син,
Бер сыйфатың меңгә күчә:
Жанга ыгы-зыгы син.
Шәex Сәгъди риваять кыйлмышдыр ки, бер фәкыйрь адәм бар иде, гомерендә бала күрмәде, Аллаһы Тәгаләдән сорады: «Әгәр углым булса, ошбу өстемдәге киемемнән башка, милкемдә
нәрсә юктыр, аны сатып фәкыйрь-фокарага өләшер идем», — дип нәзер кыйлды.
Тормышта җырлата да, җылата да, дип белеп тә әйткәннәр инде. Кайчан җылатып, кайчан җырлатасын гына бик үк чамалап булмый. «Нәрсә фәлсәфә сатасың, кистереп кенә әйт тә бир», — дисез инде Сез. Соң тыңлагыз алайса. Гыйбрәт булсын үзегезгә.