Истанбулда яшәп, бишенче сыйныфта белем эстәүче оныгым Әмирхан, тэквандо көрәше буенча кара билбау алуга иреште, Бөтендөнья татар конгрессы оештырган интернет-бәйгедә Тукай шигырен сөйләп гран-при яулады, «Ялкын» журналында «Тутый кош хәбәре»
Емеляның чиләгенә чуртан эләкте.
— Саумы, Емеля! Хәлләрең ничек? – диде Чуртан телгә килеп.
Емеля исе китми генә җавап бирде:
— Ару әле. Нишләп йөреш?
Әллә ничә буыннан килгән, Шаһмар мирзаның үзе шикелле карт, мәһабәт бакчасында күптән тормыш: башланган иде инде. Язның иртәләренә гашыйк сандугач май аеның җомга көн иртәсен хосусый бер
Кызганыч, безнең сукмаклар
Иртәрәк үрелмәгән.
Болытсыз яшьлек илендә
Бергәләп йөрелмәгән.
Йолдызларга сокланудан
Кызыл җиләк тулы ал учымны
Иренеңә синең китердем:
Җиләкнең дә яшерен теләкнең дә
Татлы тәмен авыз иттердем.
* * *
— Әбәү, мәхәббәтсез! — дидең,
Үзең сөеп карадың.
Күзләреңә карадым да
Мин киресен аңладым.
Иртәгә 10 нчы Бөтенроссия авыл Сабан туе башланыр алдыннан Самара өлкәсе Камышлы авылында шагыйрь, журналист Әнвәр Давыдовка бюст ачылачак. Әлеге чарада ТР Президенты Рөстәм Миңнеханов
Йөрәкне ярырдай итеп пароход кычкырта. Нәрсә күреп шултикле улый ул? Ансыз да Мәрфуганың үкереп елыйсылары килә.
Яр кинәт, пароходтан кубып, артка чигенә башлады. Ярда Мәрфуганың улы Әнәс белән кызы Әлфия кул болгап торалар.
Мәфтуха карчыкның бу арада бик ямансу көннәре иде. Менә бит тормыш дигәнең нинди алдаучан! Баштарак иреннән калып бер көн дә, бер сәгать тә тора алмас кебек иде. Әйтергә генә ансат,
Без, имеш, матриархат чорында яшибез. Дөньяга хатын-кыз — баш та, хатын-кыз — түш. Ә ирләрнең, мескеннәрнең, бернинди хокуклары юк. Аларның юллары да абзардан тупсага,
тупсадан мичкә чаклы гына.